мъскоусъ

МЪСКОУС|Ъ (2*), А с. μόσχος, musсus Мускус:

ѡн же ѿвѣща ѡ҃че ст҃ыи азъ прѣже бл҃говоньнаго тьмь˫ана и драгаго мюра и мъскѹса насытихъсѧ. ПрЛ XIII, 31а; он же ѿвѣщавъ. азъ о҃че ст҃ыи. мъскуса. и добрыхъ вонь. и тьмь˫анъ приимахъ много. (μόσχου) ПНЧ XIV, 176а.